24

صبح زود که بیدار میشدم  راه میفتادم به گردش در شهر و هربار از یک مسیر میرفتم بعد صبحانه بعد ساحل در مسیر برگشت از ساحل حوالی 5-6 عصر همه کوچه ها پر بود از کافه ای کوچیک و بزرگ مدرن و قدیم ی همه میزها بیرون در پیاده روها و یک میز میزاشتن و یک قدح بزرگ پر از  م ا ر گ ا ر ی ت ا با یخ که دائم به رهگذرهایی مثل من تعارف میکردن عینه شربت هایی که ما نذری تعارف میکنیم در اعیادمون همینطور قدم به قدم با لبخند و خوشرویی با اهنگ و رقص که فراوان دیده میشد  بنظرم یکی از خوشحالترین مردمهایی بودن که دیدم  دم هر رستوران یا کافه ایی بالاخره یه نفر بود که بخواد سالسا برقصه و به رقص دعوتت کنه  یا نوشیدنی بهت تعارف کنه  تاموقعی که  نمینشستی نوشیدنی مجانی بود کاملاا تعارفی کاملا از ته دل  اصلا انگار این مردم هیج وظیفه و شغل دیگه ای جز شادی ندارن  یک عالمه دستفروش با زیور الات بسیار زیبا  

روز سوم کاملا رنگ گرفته بودم و روز پنجم شکلاتی کامل هوا بشدت گرم و رطوبت بالا بود اجرای اول ما روز سوم و روز پنجم بود که عصر زودتر یعنی ساعت 6 رفتیم برا ی تمرین که جاهامون و صدامون رو در سالن محل اجرا پیدا کنیم  جشن مردگان هم یک اجرا ی دیگه داشت که همگی مترصد بودیم حتما بریم ببینیم  و غیر از اون دو روز در طول روز به معنای واقعی خوشگذروندیم  و این مردم مردم نازنینی که سینمای هالیوود سعی میکنه اونا رو خشن و قاچاقچی و ادمکش معرفی کنه مهربون وشاد و اوازخوان و رقصان بودن  مصداق واقعی "ای بی خبر زلذت شرب مدام ما "

و صد البته در این سفر به نوشیدنی محبوب همه عمرمان رسیدیم  ت ک ی ی ل ا جان که تا همین الان جای ویژه ای در قلبمان دارد !!!! و تا میتوانستیم تاکو خیابانی خوردیم هر دفعه از یکجا و هر شب بعد از دیدن اجراهای جشنواره میرفتیم باا بچه ها مینشستیم  به تماشای مهتاب روی دریا و مزخرف میبافتیم و میخندیدیم تا تقریبا 2 نیمه شب و ده روز به همین منوال گذشت در این ده روز من کلا اقای حراستی را جز در زمان اجرا ی خودمان ندیدم