33

دوستان همراهم در مسافرت هلند خیلی اهل بازدید از موزه ها نبودن  بنابراین یکبار دیگه در فصل بهار با یکی دیگه از دوستان که از هم دانشکده ای ها بود رفتم هلند و به وقتش در مورد موزه ها و جاذبه های دیگه اش میگم براتون 

با ورود به ترم جدید فصل تمرین سنگین برای تمرین اموخته های ترم قبل شروع شد در واقع ما مشغول یک تئاتر شدیم که اجرا ی یک کار تلفیقی - ترکیبی از نوشته های مختلف شکسپیر بود  به سبک تعزیه با همون کارگردان ایرانی تبار  اما  کست و بازیگردانی  دست مادام روژ بود  و کوریوگرافی  البته  مادام روژخیلی سخت گیر بود بنابراین  پروژه های لوور تعطیل شد و صبح تا شب سر تمرین بودیم و مادام روژ به  هر حرکت اضافه ای حتی در حد یک میلیمتر حساس بود

نمرین و تمرکز در تمرین به حدی جدی بود که به جرات میتونم بگم  صدای نفس های همه بچه ها برام قابل تشخیص بود  روز به روز بهتر میشدیم هممون و همه به دلیل سخت گیریهای مادام روژ 

یکی از  روزهای اف تمرین بود  صبح زود بیدار شدم و رفتم پیاده روی مطابق معمول کنار سن نزدیک عید بود و نزدیک تولدم  هوا مه الود بود توی اون گرگ و میش صبح  یادم هست که رفتم و رفتم و رفتم انقدر رفتم توی مه تا وقتی افتاب کامل بالا اومد دیدم رسیدم به پل قدیمی  از یکی از کافه های کنار پل قهوه گرفتم  و اروم را افتادم روی پل اواسط پل وایسادم و خیره شدم به سن  یک حال عجیبی داشتم اونروز نمیتونم بگم انگار یک هو یک انگاره ای اومد و رفت  که نمیخوام در موردش صحبت کنم بعدش رفتم اونور پل و همینطوری رفتم و رفتم یهو یه جایی رسیدم دیدم انگار وارد یک گالری خیابون ی شدم پر از نقاش و مجسمه ساز همه هم کنار خیابون فکر کنم دیگه ساعت حدود ظهر بود  یک بازار محل ی هم هموجا ها بود رفتم بازار محلی هم گل خریدم هم یک عالمه خوراکی  با مترو برگشتم  سر راه رفتم دنبال مریم و باهم  رفتیم خونه من و اشپزی کردیم  کلی خندیدم و گریه کردیم  دلتنگی بهم فشار اورده بود  یه خورده از کوکو سیب زمینی برای موسیو  رمی فرستادم که خیلی خوشش امده بود فردا صبحش اول وقت رفتم کافه ژو   که همه خیلی تعجب کردن چون من صبحها نمیرفتم اونجا همیشه شبا میرفتم  خلاصه همینطور که نشسته بودمنتظر کروسان شکلاتی خوشمزه  خیلی خیلی خیلی ناگهانی "ش" رو دیدم که وارد کافه شد اول فکر کردم مثل دیروز توهم زدم اما نه خود ش بود با همون صدای گرم و لبخند دوست داشتنی  اومد سمتم و پریدیم همدیگه رو بغل کردیم من گریه کن" ش" گریه کن  بچه های کافه دست و پاشونو از شدت گریه ما گم کرده بودن چپ میرفتن راست میومدن اب برامون میاوردن  من ازدلتنگی  "ش "از اتفاق یکه براش افتاده بود که واقعا غم انگیز بود