36

برف اومده بود و همه جا رو یک لحاف سنگین سفید پوشونده بود از خواب که بیدار شدم اول رفتم لبه پنجره همونجا که مینشستم و کتاب میخوندم خیلی منظره زیبا بود سریع اماده شدم و رفتم پیاده روی برفی  من عاشق صدای برفم  یک خش خش ناب و خاص  بعد از پیاده روی صبحگاهی طبق معمول قهوه  ولی هوا سرد بود و نمیشد بیرون نشست  رفتم داخل کافه و قهوه رو نوش جان کردم با یک کروسان شکلاتی  کروسان های اقای زو معروف بود و خیلی خاص و خوشمزه و شکلاتشم خودش درست میکرد 

برگشتم بالا رفتم زیر پتو و به کتابام مشغول شدم 

انقدر برف اومد که تمرین روز دوشنبه کنسل شد !!! خوب وقتی تمرین کنسل میشه چکار میشه کرد ؟  اونم با اون همه برف و هوای سرد و....

بجاش از فرداش تمرینا شروع شد و هفته بعدش اولین اجرا 

اولین اجرایمان در یک سالن حرفه ای  انقدر عالی بود که خودمون هم فکر نمیکردیم و به قول عادل فردوسی پور در وسط اجرا همش فکر میکردیم چقدر خوبیم ما !!!! بعد از اجرا فهمیدیم همه مثل ما فکر میکردن و البته مادام روژبا همه سخت گیری بعد ازاجرا از کار راضی بود و بسیار هم مورد تشویق تماشاگران که هم دانشکده های هایمان از برو بچ هنر بودن  قرار گرفتیم 

هفته بعد در روز افتتاحیه سلسله جشنواره ای بین استانی تئاتر اولین اجرای رسمی را رفتیم و بدینسان یک هملت با سبک تعزیه و به زبان فرانسه پر از کار فرم و کوریوگرافی های فوقالعاده اجرا شد که زبان همه منتقدها را در ابتدا بند اورده و بعد به تعریف و تمجید از کارگردان و طراح فرم (مادام روژ) و بازیگران گشود  در حدی که کارگردان به یک شوی تلویزیونی معروف دعوت شد و همه ما به عنوان شرکت کنندگان شو در جمع تماشاچیان حاضر در استودیو بودیم و فی الواقع در پوست خودبه عنوان بازیگران تازه کار بیست و چند ساله جوان و خارجی  نمیگنجیدیم 

الان که فکر میکنم چقدر همه چیز عالی بود و دستیافتنی انگار در رویای خودمان زندگی میکردیم  وقتی مجری معروف فرانسه با کارگردانمان صحبت میکرد "ر" گفت دزیره انگار واقعا داره اتفاق میفته انگار واقعنی خونه ما عروسی شده و اشک شوق در چشمهایش حلقه زد من با همه چهره ام میخندیدم انچنان چشمهام برق میزد که همه فکر میکردن لنز گذاشتم  چلچراغی از ارزوهایی که در یک قدمیم بود در چشمهای مشکی  -که اصلا به همین اسم معروف بودیم "Chérie aux yeux noirs"

یا به اختصار"Yeux noirs" -روشن شده بود